mp3

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Το ράγισμα



Κι ύστερα θυμήθηκα..
Ότι την αγάπη δεν μπορείς να την εκμαίευσεις, δεν μπορείς να την εκβιάσεις, δεν μπορείς να πάρεις αγάπη αν ο άλλος δεν έχει να σου δώσει. Υπήρξαν βέβαια και φορές που σκέφτηκα μήπως απλά την αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά.. Υπήρξαν άπειρες φορές που προσπάθησα να με πείσω ότι ίσως να έχεις διαφορετικό τρόπο στο να την εκφράζεις.

 Κουράστηκα.

Εξαντλήθηκα στο να σε δικαιολογώ, η υπομονή μου τελείωσε, κι ακόμα και το τελευταίο μου συναίσθημα φωνάζει να ελευθερωθεί και να μην αφεθεί να γίνει κι αυτό έρμαιο στις ώρες που τρέχουν, στις μέρες που περνάνε και στα χρόνια που φεύγουν κι είναι όλα τώρα τόσο ίδια μέσα από την σκληρή σιωπή σου.

Κι ύστερα κατάλαβα ότι αυτό που νιώθω εγώ για'σένα εσύ δεν θα το νιώσεις ποτέ κι αισθάνθηκα καλά με αυτό, για πρώτη μου φορά αισθάνθηκα στα αλήθεια καλά.
Μια φίλη μου, μου είπε ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι τους αναλογούν πολλά είναι συνήθως εκείνοι με τις λίγες εμπειρίες που θεωρούν ότι η ζωή τους χρωστά, για'μένα υπάρχουν όμως κι εκείνοι που δεν θεωρούν ότι είναι η ζωή που τους χρωστά, αλλά που το χρωστάνε οι ίδιοι στον εαυτό τους και που θέλουν να προσπαθήσουν για όσα πιστεύουν ότι τους αναλογούν.


Κι ύστερα έφυγα..


Το κομματιασμένο βάζο όσο καλά κι αν το ενώσεις χρειάζονται πάντοτε δύο που να το βλέπουν σαν καινούργιο, ο ένας δεν αρκει μωρό μου.. 




Freedom


2 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Ω σ'ευχαριστώ! Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις ότι αυτό που βγάζεις προς τα έξω και νιώθεις έχει απήχηση και σε άλλους.. :)

      Διαγραφή