Μη φεύγεις. Μη μένεις.

Πως να ρουφήξεις μια ζωή;
Πως να χορτάσεις μιά στιγμή;
Πως να χωρέσεις έναν τέτοιο έρωτα σε ένα κρεβάτι; Σε τέσσερις συμβατικούς τοίχους.
Όσα κι αν ζούμε άλλα τόσα θα σβήνουμε, όσα μας σβήνουνε θα μας πονάνε κι εγώ θα σε αγαπάω και σε αυτήν την ζωή και την άλλη, γιατί είσαι μέσα μου, είσαι το ονειρό μου, το απωθημένο μου και το γαμώτο μου..
Κλέψ'το μου αν μπορείς αυτό, συγκρινέ με τώρα με άλλες, τέτοιο πάθος δεν βρίσκεις πουθενά, τώρα πια το ξέρω.. Κι αν όχι σε αυτή, σε μιά επόμενη ζωή θα σε ξαναβρω.. Θα σε καταδιώκω για μιά ζωή κι εσύ θα μου χρωστάς κι αυτήν και την προηγούμενη και κάθε σου ζωή γιατί καμιά δεν θα μου φτάνει... Για όσο υπάρχουμε, όσο αναπνέουμε, για όσο λιώνεις στο φιλί μου θα σε έχω, θα σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά μου, θα γαντζώνομαι πάνω σου σαν τρελή μέχρι να νιώσω ότι το βάρος της ψυχής μου πάνω σου δυσκολεύει την αναπνοή σου και μετά φύγε πάλι και πάλι θα σε ξαναβρώ, θα τρέχω πίσω σου γυρεύοντας πάντα την γιατρειά μου, θα τρέχεις μπροστά μου να βρεις αυτό που ονειρεύτηκες αλλά θα είναι πίσω σου και θα το έχεις προσπεράσει, θα κυνηγιόμαστε θα φεύγεις, θα φεύγω θα ξανάρχεσαι θα μου κλέβεις τις στιγμές μου, θα μετρώ τις ανάσες μου, θα λέω δεν αντέχω θα μου ψιθυρίζεις ''μπορείς'' θα αφήνομαι στην τρέλα χωρίς ποτέ να ζητώ, αλλά θα με χάνεις γιατί δεν μου έδωσες ή γιατί μου έδωσες αλλά δεν μου φτάνει, θα σε χάνω γιατί ποτέ δεν ζήτησα και φοβήθηκα πως αν ζητήσω δεν θα πάρω, φαύλος κύκλος με προκαθορισμένη πορεία, όμως η καρδιά δεν ξεχνά και το σώμα ξεκλειδώνει μόνο με ένα συγκεκριμένο άγγιγμα, έτσι πάντα με κατακτούσες..
Θυμάσαι;
Μην λυπάσαι..
Έτσι κι αλλιώς ο έρωτας υπάρχει γιατί ζει μέσα μας
κι εσύ δεν έφυγες ποτέ, το ξέρεις.

Τώρα πια το ξέρεις.




Freedom